|
Urodzony 25.12.1805 roku w Krakowie Wiktor, najmłodszy z ośmiorga dzieci Jana Wincentego i Tekli z Danielskich uczęszczał do szkoły św. Anny, następnie studiował na wydziale matematyczno-fizycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tytuł magistra uzyskał jednak na Wydziale Prawnym tego uniwersytetu (1826r.), a trzy lata później doktorat za rozprawę "De donationibus ...", której egzemplarz znajduje się w Bibliotece Jagiellońskiej.
W 1834r. wyjechał na dalsze studia za granicę. Wrażenia z tej podróży opisał w niepublikowanym dzienniku. Po powrocie, w 1838r. otrzymał nominację na sędziego, dwa lata później został senatorem Rzeczypospolitej Krakowskiej. Zapisał wówczas w swoim dzienniku: "Wiadomość o mianowaniu mię na tę posadę dosyć zrobiła w mieście wrażenie, ale miałem przynajmniej tę pociechę, że wszyscy byli zadowoleni wyborem i nie tylko mnie, ale i senatowi weyścia mego winszowali". |
Kraków zawdzięcza mu nie tylko linię kolejową, ale również teatr przy pl. Szczepańskim, który podniósł z ruiny w 1842r. (obecnie Teatr Stary), był także inicjatorem budowy pomnika Floriana Straszewskiego, twórcy Plant krakowskich.
Po wprowadzeniu rządów austriackich w Krakowie został radcą Sądu Wyższego. W roku 1865 otrzymał tytuł szlachecki od cesarza austriackiego Franciszka Józefa I.
Odznaczony Orderem Żelaznej Korony awansował na zastępcę, a w rok później na prezydenta Sądu Krajowego. W roku 1871 przeszedł na emeryturę, lecz w dalszym ciągu brał żywy udział (wraz z Julianem Dunajewskim i Mikołajem Zyblikiewiczem) w organizacji administracji miejskiej. I tak np. nazwisko dr Wiktora Kopffa odnajdujemy w składzie Rady Miasta Krakowa w dniu 3 października 1879r. tj. w dniu ukończenia odbudowy Sukiennic.
W roku 1950 niejaki Władysław
Bortnowski w broszurze marksistowsko-propagandowej opisującej powstanie
krakowskie w 1846r. (rabacja galicyjska) tak podsumował działalność
Wiktora A. Kopffa cytując jego pamiętniki: „Przytoczone wyjątki z pamiętników pokazują nam jacy to ludzie nazywali siebie „patriotami” i jaki był ich stosunek do walki narodowo-wyzwoleńczej. Istotnym motorem ich działania był egoizm klasowy, szukanie własnych wygód, szukanie protektorów, płaszczenie się przed zaborcami. Na szczęście dziś (przyp. red. 1950r.!) w naszym życiu różnego rodzaju Kopffowie nie mają nic do powiedzenia. Przeszli do historii z piętnem zdrajców oportunistów.” Nic dziwnego, że w roku 1964 Karol
Estreicher Jr. w swoim dzienniku napisał: |
Ożenił się z córką znanego krakowskiego księgarza i wydawcy Ambrożego Grabowskiego, Józefą (ur.8.04.1818- zm.8.04.1895). Jej siostra Stefania była żoną Karola Estreichera (seniora). Józefa była matką chrzestną syna Karola, Stanisława Estreichera.
|
|
W swym pamiętniku Stefania tak charakteryzuje swego szwagra, Wiktora Kopffa: "... dobra głowa, a serce złote. Gdyby więcej ludzi podobnych jemu było, można by ziemię do raju porównać. Mąż i ojciec jakich mało, gościnny, przyjacielski znajduje prawdziwą przyjemność w uczynieniu komuś przysługi ..." Krystyna Grzybowska "Estreicherowie"
Opis na odwrocie fotografii
rodzinnej
W roku 1869 Wiktor Kopff kupił wioskę Zakliczyn w powiecie wielickim i zaniedbany majątek doprowadził wkrótce do kwitnącego stanu. Po przejściu na emeryturę wybudował tam nowy dwór. Jako opiekun (kolator) tamtejszej parafii rozlicznymi darami na rzecz zakliczyńskiego kościoła zasłużył na umieszczoną w nim tablicę pamiątkową.
|
Dzieje majątku Kopffów w Zakliczynie opisuje publikacja Aleksandra Mysińskiego pt. "Dzieje parafii pw. Wszystkich Świętych w Zakliczynie k.Myślenic". |
Wiktor i Józefa mieli siedmioro dzieci; synów: Władysława - sędziego, Henryka - agronoma, Leona - lekarza, Juliusza - inżyniera kolejowego, Józefa - sędziego oraz dwie córki: Emilię - żonę Piotra Burzyńskiego, profesora UJ i Stanisławę - żonę architekta Karola Kremera.
![]() |
Wiktor Adam Karol
Kopff zmarł 27.01.1889 w Krakowie i wraz ze zmarłą sześć lat później żoną
Józefą spoczywa na Cmentarzu Rakowickim.
Austriacki Leksykon Biograficzny podaje błędną datę śmierci (1899r.) |
![]() |
grób rodzinny na Cmentarzu Rakowickim |
Po jego śmierci majątkiem w Zakliczynie zarządzał syn Henryk, a po niepowodzeniach, które doprowadziły nieomal do bankructwa - brat Henryka, Józef.
(ur.20.07.1839 |
(ur.17.07.1844- |
(ur.2.03.1856 |
(ur.11.12.1841 |
(ur.1852-zm.1912) |
Emilia Burzyńska (ur.1846-zm.29.06.1917) |
Stanisława
Kremer (ur.1838-zm.1911) |
Bibliografia:
Krystyna Grzybowska "Estreicherowie"
Aleksander Mysiński "Dzieje parafii pw. Wszystkich Świętych w
Zakliczynie"
Ambroży Grabowski "Wspomnienia"
Polski Słownik Biograficzny: Kopff Wiktor - opracowanie hasła Irena Homola
Zbiory prywatne